In augustus verwelkomen we niemand minder dan Men Without Hats in Nieuwe Nor, voor hun allereerste show ooit in Nederland! Al meer dan veertig jaar staat Ivan Doroschuk aan het roer van de Canadese new-wave en synthpop band, en nog altijd met dezelfde gedrevenheid. In aanloop naar hun show spraken we hem over hoe zijn liefde voor muziek ontstond, over het vroege succes van The Safety Dance, de ontwikkeling van hun geluid, hun terugkeer op het podium in 2010 en het bijzondere contact met meerdere generaties fans. Ook blikten we vooruit op het nieuwe album én op hun aankomende show in Heerlen.
Men Without Hats groeide begin jaren ’80 uit tot pioniers van de new wave- electropop in Canada. Hun stijl, vol aanstekelijke melodieën, sociaal bewogen teksten en de kenmerkende stem van zanger Ivan Doroschuk, viel op in een periode waarin synthesizers en drumcomputers de toon voerden in de muziekscene.
"Ik ben zelf een enorme muziekliefhebber," vertelt Ivan. "Zo ben ik in deze wereld terechtgekomen: gewoon als fan, naar shows gaan, en als tiener piano spelen."
De ontwikkeling van hun geluid
De ontwikkeling van hun sound is door de jaren heen beïnvloed door uiteenlopende muziekgenres. In de jaren ’80 en ’90 ontwikkelde hun geluid zich van synthpop naar zwaardere gitaarpartijen met duidelijke rockinvloeden."Begin jaren 90 maakten we een gitaarplaat genaamd Sideways en er stonden bijna geen toetsen op," legt Ivan uit. "Ik volgde wat er op dat moment in de muziek gebeurde, en ik zag dat het die kant op ging. We hadden plezier, dus we gingen er gewoon in mee."
Volgens Ivan is het belangrijk om als artiest alert te blijven op wat er om je heen gebeurt.
"Je voelt het wanneer het tijd is voor verandering. Er hangt iets in de lucht, in de cultuur, en als je echt luistert, dan hoor je het." Omdat ze meegingen met de tijd, bleven ze zichzelf steeds opnieuw uitvinden.
The Safety Dance & Pop Goes The World
Hun bekendste hit, The Safety Dance, werd begin jaren ’80 geschreven nadat Ivan uit een club werd gezet omdat hij aan het pogodansen was. Wat begon als frustratie op de dansvloer groeide uit tot een anthem met een universele boodschap die wereldwijd aansloeg. "Het was een lied over je eigen ding doen," vertelt hij. "Je hoeft de menigte niet te volgen. Volg je eigen ritme. Geef niet toe aan groepsdruk." Juist in het tijdperk van social media klinkt die boodschap actueler dan ooit. "Vooral nu, in een tijd waarin iedereen zich moet conformeren en niets mag doen of zeggen dat iemand zou kunnen beledigen... Ik denk dat dat is waarom mensen nog steeds van het nummer genieten; omdat ze van de boodschap houden."
Wat The Safety Dance volgens Ivan zo succesvol maakte, is dat het niet gebonden was aan één specifieke stijl of subcultuur. "Er was geen uniform om op Men Without Hats te lijken of om van The Safety Dance te houden," zegt hij. "Zolang je een S-beweging met je hand kon maken, hoorde je erbij." Dankzij dat inclusieve karakter trok het nummer luisteraars uit alle hoeken van het muzikale spectrum: "We hadden allerlei soorten punkrockfans, heavy metalfans, jazzfans, liefhebbers van klassieke muziek, en dan ook de new wave-fans."
Mede door de middeleeuwse setting van de videoclip wordt The Safety Dance volgens Ivan ook decennia later nog serieus genomen."Je kunt nu naar video’s uit de jaren 80 kijken en je lacht een beetje om de kapsels en de kleding," zegt hij. "Maar de videoclip van The Safety Dance had een middeleeuws thema." Omdat de clip niet typisch jaren ’80 aanvoelt, blijft hij verrassend fris en lastig te dateren. "Je kunt er geen tijdstempel op plakken."
Een paar jaar later wist Men Without Hats opnieuw een iconisch nummer af te leveren met Pop Goes the World. Opvallend genoeg begon het als een instrumentaal nummer. "Het was bedoeld als gewoon iets kleins, zoals het nummer Popcorn, maar dan nog korter," zegt Ivan. "Ik heb er veel tijd in gestoken om er een echt nummer van te maken, en ik ben blij dat ik voor één keer naar het label heb geluisterd want ze hadden gelijk."
Beide nummers zijn inmiddels opgenomen in de Canadian Songwriters Hall of Fame, iets wat volgens Ivan te danken is aan het feit dat ze nieuwe generaties blijven aanspreken.
Terugkeer en drijfveer
Na een tijdje inactief te zijn in de jaren ’90 en 2000 blies Doroschuk de band in 2010 nieuw leven in. Twee jaar later verscheen het album Love in the Age of War, wat een terugkeer markeerde naar hun new wave, electropopgeluid. Die terugkeer kwam op een logisch moment. "Ik was op dat moment een thuisblijfvader," vertelt hij. "En precies toen mijn zoon oud genoeg was om zelf van school naar huis te komen, kreeg ik een telefoontje van boekers. Er was een heropleving van jaren 80-muziek, en het was vrij makkelijk om weer terug te keren. Het was net alsof er geen tijd was verstreken."
Sindsdien is het vuur niet meer gedoofd. "We hebben eigenlijk meer shows gespeeld sinds we terug zijn dan tijdens onze oorspronkelijke periode," zegt Ivan trots. Zijn motivatie is simpel: "Het zijn de fans. Dat is wat ons op de been houdt."
Wat hun optredens vandaag de dag extra bijzonder maakt, is het publiek dat hij voor zich ziet staan. "We hebben tegenwoordig het geluk dat we bij onze shows onze oorspronkelijke fans zien, en zij nemen soms hun kinderen mee, en soms zelfs hun kleinkinderen." Het is voor hem bijzonder om te zien hoe hun muziek niet alleen leeft bij wie ermee opgroeide, maar ook bij hun kinderen.
Intimiteit van kleine zalen
Ondanks de vele grote shows die de band de afgelopen jaren speelde, blijft Doroschuk een voorkeur houden voor de intimiteit van kleinere zalen, zoals Nieuwe Nor. "Een publiek dat zo dicht bij je staat is heel, heel goed," vertelt hij. "Je ziet echt de glimlach op de gezichten van mensen, en je kunt werkelijk de energie en vreugde voelen die je hen brengt." Die nabijheid maakt het voor hem extra waardevol. "Dat is een van de redenen waarom we dit nog steeds doen: onze brandstof is de glimlach die we op de gezichten van mensen brengen."
‘Men Without Hats on the Moon’
Later dit jaar worden nog getrakteerd op nieuw werk van Men Without Hats.
"We hebben net wat nieuw materiaal opgenomen," vertelt Ivan. "Het album heet Men Without Hats on the Moon. De eerste single verschijnt in juni, en het album komt in november uit." Naast een voorproefje van dit nieuwe album kunnen fans rekenen op een setlist vol vertrouwde favorieten. “Don’t worry,” zegt hij met een glimlach. “We’ll mostly play the classics.”
Op 28 augustus in Nieuwe Nor!
Op 28 augustus mogen we Men Without Hats verwelkomen in Heerlen. Het maakt niet uit of je nou komt voor een eerste kennismaking, nostalgie of met je kinderen aan je zijde, een ding is zeker: you can dance if you want to!
